เรื่องนี้เกิดขึ้นกับครูติวเตอร์ท่านนึง ชื่อว่า พี่เอ็ม พี่เอ็มเล่าว่า ในสมัยที่ยังเป็นนักศึกษาอยู่นั้น อาจารย์ประจำวิชาวรรณคดี ได้สั่งให้นักศึกษาไปเรียนที่มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งนึง ณ ตึกๆนึง ซึ่งนักศึกษาทั้งหลายก็ไม่รู้เลยว่า ตึกๆนี้เป็นตึกสำหรับนักศึกษาแพทย์และก็เป็นที่เก็บอาจารย์ใหญ่ รวมไปถึงอวัยวะต่างๆ ทีนี้อาจารย์ก็นัดนักศึกษาไปเจอที่ชั้น 8 เวลา 18.30 น. โดยที่อาจารย์ได้เน้นย้ำกับนักศึกษาไว้ว่า ให้เดินขึ้นบันได ห้ามใช้ลิฟท์เด็ดขาด
วันนั้นพี่เอ็มก็ขับรถส่วนตัวไป พร้อมกับเพื่อนอีก 3 คน ชื่อว่า โน๊ต กบ และผิง กว่าที่ทั้ง 4 จะเดินทางไปถึงก็สายมากแล้ว เนื่องจากบ้านอยู่ไกลจากมหาวิทยาลัยแห่งนี้พอสมควร เมื่อมาถึง พี่เอ็มก็จอดรถอยู่ข้างๆตึกเรียน แล้วก็เดินมาเจอรปภ.ที่นั่งอยู่ พี่รปภ.ท่านนั้นก็บอกกับกลุ่มของพี่เอ็มให้เดินขึ้นบันได ที่อยู่สุดทางเดินขึ้นไป ซึ่งพี่เอ็มและเพื่อนๆ ก็เห็นหลังของกลุ่มผู้หญิงที่เรียนด้วยกัน เดินขึ้นบันไดไปไวๆนี้เอง พี่เอ็มเงยหน้าขึ้นมองไปด้านบน ตึกนี้สูงประมาณ 10 กว่าชั้น และทุกชั้นนั้น มืดสนิทมีเพียงชั้น 8 ห้องที่พวกเขาต้องขึ้นไปเรียนเท่านั้นที่เปิดไฟไว้
กลุ่มของพี่เอ็มก็เดินไปจนถึงบันได ก็เจอกับลิฟท์ที่มีป้ายเขียนเอาไว้ว่า ลิฟท์สำหรับโดยสารอาจารย์ใหญ่ อาจารย์และนักศึกษาห้ามใช้ แต่เนื่องจากว่า บริเวณรอบๆลิฟท์นั้นมีป้ายประกาศติดเอาไว้เยอะมาก ทำให้ทั้ง 4 คน ไม่สนใจที่จะอ่านกัน และโน๊ตก็ชวนเพื่อนให้ขึ้นลิฟท์ แต่ว่า รปภ. ก็ตะโกนสั่งย้ำมาอีกครั้งว่าให้เดินขึ้นบันได ห้ามใช้ลิฟท์ ตอนนั้นพี่เอ็มเดินขึ้นบันไดไป แต่แล้วก็ได้ยินเสียงดังติ๊ง ก็คือลิฟท์เลื่อนลงมาแล้ว พี่เอ็มจึงหันกลับไปมอง ก็เห็นว่าโน๊ตกดลิฟท์และเอ่ยชวนให้ทุกคนขึ้นลิฟท์แทน พี่เอ็มจึงจำเป็นต้องเดินเข้าไปในลิฟท์ เพราะว่า กบและผิง เข้าไปในลิฟท์เรียบร้อยแล้ว
แล้วลิฟท์ก็ค่อยๆเลื่อนขึ้น จากชั้น 1 ถึง ชั้น 5 ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วโน๊ตก็บ่นขึ้นมาว่า ลิฟท์ก็ใช้ได้นี่หว่า ทำไมไม่ให้ขึ้น จนกระทั่งถึงชั้น 6 ประตูลิฟท์ก็เปิดออก การที่ประตูลิฟท์จะเปิดออกนี้ หมายความว่าจะต้องมีคนกด แต่ว่าเมื่อ พี่เอ็มมองออกไปด้านนอก ทุกอย่างกลับมืดสนิท ไม่มีใครอยู่เลยซักคน ตอนแรกทุกคนก็ไม่คิดอะไร จนขึ้นมาถึงชั้น 7 ประตูลิฟท์ก็เปิดเองอีกครั้ง ครั้งนี้เริ่มที่จะทำให้ทุกคนรู้สึกกลัวขึ้นมานิดๆ แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
จนลิฟท์มาเปิดที่ชั้น 8 ทุกคนก็เดินออกมา พบกับอาจารย์ที่ยืนรออยู่นอกห้องเรียน คอยเรียกให้นักศึกษาเข้าห้อง พอกลุ่มพี่เอ็มเดินมาถึงก็ยกมือไหว้อาจารย์ตามปกติ แต่ว่ามีสิ่งนึงที่แปลกไปคือ สีหน้าของอาจารย์เมื่อเห็นพี่เอ็มและเพื่อนๆ อาจารย์หน้าถอดสีทันที ใบหน้าของอาจารย์นั้นซีดมาก แล้วอาจารย์ก็ค่อยๆยกมือขึ้นไหว้ตอบ พี่เอ็มก็เพียงแค่นึกว่า อาจารย์เขารับไหว้ตนเองเลยไม่คิดอะไร แต่อาจารย์กลับถามทุกคนว่า พวกเธอขึ้นลิฟท์กันมาใช่มั๊ย โน๊ตก็รีบปฏิเสธทันทีว่า พวกผมเดินขึ้นมาจริงๆครับอาจารย์ เหนื่อยก็เหนื่อย แล้วอาจารย์ก็ไล่ทุกคนเข้าห้องเรียน
ซักพักนึง อาจารย์ก็เดินเข้ามาในห้องแล้วก็พูดกับนักศึกษาว่า ครูผิดเองแหละ ที่ให้พวกเธอมาเรียนที่นี่ วันนี้ เราจะไม่มีการเรียนการสอน แค่เช็คชื่อแล้วกลับได้เลย นักศึกษาคนอื่นที่ได้ยินแบบนั้นก็โวยวายกันยกใหญ่ เพราะแต่ละคนอุตส่าห์เดินขึ้นมาจนถึงชั้น 8 อาจารย์ก็เช็คชื่อทุกคนแต่จงใจเช็คชื่อพี่เอ็มกับเพื่อนอีก 3 คนว่าขาด ทำให้พวกพี่เอ็มไม่ค่อยที่จะพอใจนัก แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร
หลังจากนั้นนักศึกษาก็ค่อยๆออกจากห้อง จนพวกพี่เอ็มเดินออกมา อาจารย์ก็ยืนดักรออยู่ แล้วก็ถามอีกครั้งว่า ขึ้นลิฟท์กันมาใช่มั๊ย โน๊ตก็ยังคงปฏิเสธ อาจารย์จึงไล่ให้ทุกคนรีบลงบันไดกลับบ้านไป แล้วอาจารย์ก็เดินกลับเข้าไปในห้องเรียนอีกครั้งเพื่อปิดไฟ พี่เอ็มก็กำลังจะเดินลงบันได แต่ก็ได้ยินเสียงติ๊งอีกครั้ง ซึ่งก็เป็นโน๊ตเช่นเคย ที่เป็นคนเดินไปกดลิฟท์ แล้วก็เรียกให้พี่เอ็มเดินเข้าไปในลิฟท์ พี่เอ็มจึงจำต้องยอมกลับมาขึ้นลิฟท์อีกครั้ง ไล่หลังโน๊ตที่เดินเข้าไปก่อน โดยมีกบและผิงยืนรออยู่ในลิฟท์ก่อนแล้ว แต่ว่ายังไม่ทันที่พี่เอ็มจะเดินก้าวเข้าไปในลิฟท์ โน๊ตก็ตะโกนออกมาและชี้มาทางพี่เอ็มว่า เอ็ม มึงพาใครมา มึงพาใครมา โวยวายได้เท่านี้ แล้วก็วิ่งพรวดพราดออกไป กระโดดไปที่บันได วิ่งลงบันไดตั้งแต่ชั้น 8 จนถึงชั้น 1
พี่เอ็มก็ตกใจวิ่งไล่ตามโน๊ตลงมาแล้วก็ถามโน๊ตว่า เป็นไร เกิดไรขึ้น โดยที่เวลานั้น กบและผิง ยังอยู่ในลิฟท์ แต่พอพี่เอ็มไล่ตามโน๊ตทัน โน๊ตก็เอาแต่โวยวายอย่างไม่มีสติว่า เอ็ม มึงพาใครมา มึงพาใครมา โวยวายซ้ำไปซ้ำมาราวกับคนบ้า จนรปภ.มาเจอเข้า และก็ถามว่า ขึ้นลงลิฟท์กันมาใช่มั๊ย โน๊ตไม่ตอบ เอาแต่โวยวายเหมือนเดิมแล้วก็หันไปเขย่าตัวรปภ. พี่รปภ.ท่านนั้นก็พยายามจับโน๊ตให้อยู่นิ่งๆ แต่ก็โดนโน๊ตต่อยจนสลบ
ระหว่างที่เหตุการณ์ชุลมุนวุ่นวายอยู่นั้น พี่เอ็มก็มองไปที่ลิฟท์ ก็เห็นตัวเลขที่ลิฟท์มันค้างอยู่ที่ชั้น 7 ค้างอยู่นานมาก ราวๆ 10 นาทีน่าจะได้ ส่วนโน๊ตตอนนี้ก็คลั่ง ถอดเสื้อผ้าออกจนพี่เอ็มต้องเข้าไปช่วยใส่เสื้อผ้าให้ใหม่ หลังจากนั้นพี่เอ็มก็วิ่งไปขอความช่วยเหลือจากรปภ.อีกตึกนึง พี่ครับๆ ช่วยเพื่อนผมด้วย มันเป็นไรไม่รู้ อย่างกับคนถูกผีเข้า รปภ.ก็ถามว่าตึกไหน พอพี่เอ็มบอกชื่อตึกเท่านั้น รปภ.ก็วิ่งตามไป แต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้
วินาทีนั้นพี่เอ็มเครียดมาก และมีทางเลือกอยู่ 3 ทางคือ 1.กลับบ้านแล้วทิ้งทั้ง 3 คนเอาไว้ 2.วิ่งไปกดลิฟท์เรียกให้ลิฟท์ที่กบกับผิงอยู่นั้นลงมาชั้น 1 3.กดลิฟท์อีกตัวขึ้นไปตามทุกคนลงมา ซึ่งพี่เอ็มไม่มีทางทำตัวเลือกที่ 3 แน่นอน พี่เอ็มจึงตัดสินใจเลือกตัวเลือกที่ 2 พี่เอ็มก็วิ่งไปกดเรียกลิฟท์ ที่ตอนนี้ลิฟท์ลงมาค้างอยู่ที่ชั้น 6 พี่เอ็มก็รออยู่นาน พักนึงลิฟท์ก็ลงมาถึง พอประตูลิฟท์เปิดออก สิ่งที่พี่เอ็มเห็นก็คือ กบและผิง นั่งอยู่กันคนละมุมของลิฟท์ ทั้งคู่ยกมือขึ้นปิดหัว ทรุดตัวลง นั่งยองๆกับพื้นแล้วสวดมนต์เร็วมากจนพี่เอ็มฟังไม่รู้เรื่อง
จนพี่เอ็มพยายามเรียก กบก็ได้สติ กบก็เข้ามากอดพี่เอ็มทันทีและร้องไห้ออกมา พี่เอ็มก็ไปเรียกผิงอีกคน แล้วก็หิ้วทั้ง 2 คนมาออกจากลิฟท์ ทันทีที่โน๊ตเห็นพี่เอ็มหิ้วเอาเพื่อนอีก 2 คนออกมา โน๊ตก็โวยวายขึ้นอีกครั้ง และชี้มือมาทางพี่เอ็มแล้วก็วิ่งหนีไป ทั้งหมดจนรีบวิ่งตามกันไป จนถึงลานแห่งนึง ที่มีรูปปั้นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่คนในมหาวิทยาลัยแห่งนี้เคารพบูชา พอโน๊ตวิ่งไปถึงจุดนั้น โน๊ตก็หายทันที หยุดโวยวาย แล้วค่อยๆยกมือขึ้นไหว้ ทุกคนก็ไหว้ตาม แล้วก็ขึ้นรถพี่เอ็มกลับบ้าน ตอนอยู่บนรถพี่เอ็มก็ถามว่า เป็นไรกันเกิดอะไรขึ้น แต่เพื่อนๆก็บอกว่า ให้ออกไปจากที่นี่ก่อน แล้วจะเล่าให้ฟัง
พี่เอ็มก็ตัดสินใจขับรถพาทุกคนไปนั่งที่ร้านข้าวต้มแห่งหนึ่ง พอทุกคนตั้งสติได้ พี่เอ็มก็ถามขึ้นอีกครั้ง โดยโน๊ตเล่าเป็นคนแรกว่า ตอนที่พี่เอ็มเดินออกมาจากห้องเรียน กำลังจะเดินเข้าไปในลิฟท์นั้น โน๊ตเห็นผู้ชาย 2 คนใส่ชุดสีเทาเหมือนกัน ยืนขนาบข้างจับมือพี่เอ็มไว้ เหมือนกับจะจูงเข้ามาด้วย ทางด้านกบที่ยืนกดลิฟท์อยู่ด้านในลิฟท์ โน๊ตก็เห็นว่ามีผู้ชายอีกคนหนึ่ง จับมือกบไว้ และผิงเองก็มีผู้ชายจับมือเอาไว้เหมือนกัน โน๊ตจึงวิ่งหนีออกมาทันที
ส่วนกบและผิงเล่าเป็นเสียงเดียวกันว่า หลังจากที่ประตูลิฟท์ปิด ก็ได้ยินเสียงพูดคุยกันเบาๆ แล้วลิฟท์ก็เปิดอยู่ที่ชั้น 7 นานมากกว่าจะปิด แต่ในเวลานั้นทั้ง 2 คนก็ได้ยินเสียงสายน้ำเกลือเคาะกับราวเหล็ก เสียงเครื่องช่วยหายใจ เสียงเครื่องมือผ่าตัด เสียงอุปกรณ์ต่างๆ เหมือนราวกับทั้งคู่อยู่ในห้องผ่าตัด มีแต่ความรู้สึกกดดันจนทนไม่ไหว จู่ๆ ลิฟท์ที่ชั้น 7 ก็ปิดลง แล้วลิฟท์ก็เลื่อนมาที่ชั้น 6 และลิฟท์ก็เปิดอีกครั้งนึง ทั้ง 2 คนนั้นก็อยากจะออกจากลิฟท์ แต่ก็ออกไม่ได้ เพราะเหมือนมีพลังอะไรบางอย่างดันให้ทั้งคู่นั้นกลับเข้าไปในลิฟท์อีกครั้ง คล้ายกับว่ามีคนมากมายเดินเบียดสวนเข้าไปในลิฟท์ เหตุการณ์เริ่มเลวร้ายลง ความอึดอัดและความกลัวเริ่มทำให้ทั้งคู่ทนไม่ไหว จนทั้ง 2 คนยกมือขึ้นปิดหูและสวดมนต์กันยกใหญ่ จนกระทั่งพี่เอ็มเดินเข้ามาเรียก ทุกอย่างจึงโล่งเหลือแต่เพียงความกลัวเท่านั้น
ส่วนอาจารย์ที่งดสอนในวันนั้นก็คือ สิ่งที่อาจารย์เห็นตอนที่พี่เอ็มและกลุ่มเพื่อนเดินไปถึงหน้าห้อง อาจารย์ก็เห็นว่ามีคนมากมาย เดินตามล้อมทั้ง 4 คนมาทั้งข้างๆ ข้างหลัง แม้แต่ข้างบน ทุกคนใส่เสื้อผ้าเหมือนกัน มีแผ่นพลาสติกใสติดเอาไว้ที่ข้อมือเหมือนกันหมด อาจารย์จึงรู้ว่าพวกพี่เอ็มแอบขึ้นลิฟท์ขึ้นมา
เรื่องราวทั้งหมดก็จบลงเพียงเท่านี้ครับ ขอบคุณครับ
ขอให้ทุกท่านอ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
