===Not Click=== ===Not Click===

The Ghost Radio เรื่อง ปากกาเมจิก - คุณเบิร์ด


เรื่องนี้เป็นเรื่องที่คุณเบิร์ดได้ฟังมาจากน้องนักศึกษาฝึกงานคนนึงที่ได้มีโอกาสไปออกค่ายที่จังหวัดๆนึงที่อยู่ทางภาคเหนือ น้องฝึกงานคนที่เล่าจะออกแนวทอมๆหน่อยชื่อว่า น้องเกด น้องเกดจะเป็นทอมที่จะแต่งตัวเหมือนพวกคนเดินป่า โดยน้องเกดจะมีกลุ่มเพื่อนสนิทอยู่ 4 คน มี เกด กิ๊ฟ จิ๊บ โจ้ โดยเกดเหมือนเป็นผู้นำของกลุ่ม กิ๊ฟก็เป็นลูกพี่ลูกน้อง เป็นผู้หญิง จิ๊บเป็นผู้ชาย และโจ้ก็เป็นผู้ชายออกสาวๆหน่อย และอาจารย์ก็ให้ทั้ง 4 คนนี้ไปสำรวจสถานที่ก่อนที่จะไปออกค่ายเพื่อที่จะไปซ่อมแซมโรงเรียนแห่งนึง ซึ่งเป็นเรียนเรียนขยายโอกาสสำหรับกลุ่มชาติพันธุ์

น้องทั้ง 4 คนนี้ก็ออกเดินทางไป แต่จริงๆแล้ว น้องๆ 4 คนนี้จะต้องเดินทางไปพร้อมกันอาจารย์ แต่ว่าอาจารย์ติดภารกิจ จึงให้ออกเดินทางกันไปก่อน 4 คน แล้วก็ให้พี่ทหารมารับ เพราะจะต้องเข้าไปที่โรงเรียนซึ่งอยู่ในป่า ทั้ง 4 คนก็เดินทางกันไปประมาณครึ่งวัน พอไปถึงก็มีครูอาสาอยู่คนนึง มีผู้นำชุมชนรอรับอยู่ 3 คน มีบ้านพักครูอยู่ 2 หลัง น้องๆ 4 คนนี้จะได้พักบ้านที่อยู่ด้านหน้า ซึ่งก็เป็นบ้านของครูอาสา ส่วนอีกหลังนึง จะเป็นครูอาสาชาวบ้านอีกคนนึงที่เขาอยู่กับภรรยาของเขาที่เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ และก็ลูกอีกคนนึง

ภารกิจของค่ายนี้ มีหน้าที่อยู่ 4 อย่างคือ ทาสีอาคาร ปรับปรุงสนามเด็กเล่น ทำพื้นปูนให้สนามกีฬา และปรับปรุงห้องน้ำ ในวันแรก ทั้ง 4 คนก็ไปคุยงาน ดูเรื่องสถานที่เรียบร้อย ตกเย็นชาวบ้านก็เอาอาหารมาเลี้ยง แล้วทุกคนก็นอนที่บ้านพักครูหลังแรก คืนแรกผ่านไปแบบปกติ ไม่มีอะไร แต่เหตุการณ์ทุกอย่างก็เริ่มเกิดขึ้นเมื่อมีคนๆนี้เข้ามา คือ เช้าวันถัดมาก็มี เพื่อนของทั้ง 4 คนที่ตามมา เพื่อนคนนี้ชื่อว่า อิฐ นิสัยของอิฐนั้นจะเป็นคนประมาณว่า ชอบหาเรื่อง ถ้าเมานี่จะห่ามมาก ไปไหนก็วุ่นวายทั้ง 4 คนก็งงว่า อิฐ จะตามมาทำไม แต่จริงๆแล้ว อาจารย์บอกให้อิฐมาเพื่อที่จะแจ้งว่า อาจารย์จะขอเลื่อนมาเป็นวันพรุ่งนี้ ตัวอาจารย์ติดภารกิจจริงๆ แล้วก็บอกให้อิฐอยู่ช่วยเพื่อน แต่ตอนนั้นเพื่อนกลุ่มแรกก็ไม่ได้ดีใจอะไรหรอก

วันที่ 2 ก็แบ่งหน้าที่กัน ใครจะไปดูสนามเด็กเล่น ใครจะไปดูตรงนั้นตรงนี้ ก็แบ่งหน้าที่กันไป และที่โรงเรียนจะมีหมาแก่ๆอยู่ตัวนึง หมาตัวนี้ก็จะเล่นกันทุกๆคน แต่ไม่เล่นกับอิฐ อิฐก็เหมือนจะไม่ค่อยชอบหมาด้วย แล้วด้วยความที่ เกด กิ๊ฟ จิ๊บ โจ้ ไม่มีใครมีความสามารถด้านศิลปะเลย มีอิฐคนเดียวที่มีความสามารถด้านนี้ ชอบวาดกำแพง อิฐก็เลยบอกว่า เดี๋ยวไปดูห้องน้ำให้ละกัน เพื่อนก็บอกว่า จะไปทาสีห้องน้ำเฉยๆ มันก็ไม่ค่อยสวยนะ เดี๋ยวหยิบปากกาเมจิกในห้องเรียนมาแท่งนึง แล้วไปร่างภาพ วาดเป็นภูเขา วาดเป็นวิว พอทาสีจะได้สวยๆ อิฐก็ตอบเพื่อนว่า เดี๋ยวจัดให้

ตกกลางคืนทุกคนก็มานั่งกินข้าว วันนั้นก็เป็นวันที่ค่อนข้างจะเกือบเต็มดวง สว่างเลย พี่ที่เป็นครูอาสาก็ถามว่า ปกติน้องนี่กินเหล้ากินเบียร์กันมั๊ย ทุกคนก็ยิ้มๆกัน ครูอาสาก็บอกว่า กินก็กินได้ แต่อย่ากินให้เสียการเสียงานละกัน แล้วครูอาสาก็เอามาให้ เด็กๆก็นั่งกินกันไป โดยเพื่อนๆก็จะสั่งอิฐไว้ก่อนเลยว่า เอ็งกินได้แก้วเดียวพอ เพราะกลัวว่าอิฐจะไปก่อเรื่อง ขณะที่นั่งกินกันอยู่ ครูอาสาก็ได้รับวิทยุจากที่บ้าน บอกว่า ลูกไม่สบาย อยู่ที่บ้านที่ระยะเวลาเดินทางจากโรงเรียนไปบ้านก็ครึ่งชั่วโมง ครูอาสาก็กลัวว่าลูกจะเป็นอะไรหนักหรือเปล่า แล้วก็ถามเด็กๆว่า อยู่กันเองได้ป่าวเนี่ย มีอะไรก็เรียกครูบ้านข้างหลังนะ แต่จริงๆครูที่อยู่บ้านข้างหลังกับบ้านข้างหน้าจะไม่ค่อยถูกกันเท่าไหร่ เด็กๆก็บอกไม่เป็นไร แล้วก่อนครูอาสาจะไปก็ทิ้งมอเตอร์ไซด์พ่วงข้างเอาไว้ให้ เผื่อมีอะไรจะได้ขี่ไปหาผู้ใหญ่บ้านที่อยู่ตรงทางเข้าโรงเรียนละกัน

ทุกคนก็นั่งกิน นั่งเล่นกีตาร์กันไป ซักพักนึง อิฐก็ออกไปฉี่ กิ๊ฟ จิ๊บ โจ้ ก็นั่งกิน นั่งร้องเพลงกันไป ส่วนเกด ก็ไปนั่งเล่นที่สนามเด็กเล่น เพราะพระจันทร์มันสว่าง แล้วไม่นาน อิฐก็เดินถือชามข้าวหมามา แล้วก็เคาะแก๊งๆๆ แล้วก็เอาเศษกระดูกไก่มาล่อหมาหมาพอเห็นไก่ก็วิ่งมาคาบไป อิฐก็เดินไปนั่งเล่นกีตาร์กับเพื่อน แต่เกดนั้นมองตามหมาไป หมามันเดินไปหาเด็กคนนึง เด็กคนนี้นั่งเล่นชิงช้าอยู่ที่สนามเด็กเล่น เกดก็คิดว่า สงสัยเป็นลูกของครูที่อยู่บ้านข้างหลัง เพราะมองไปยังเห็นบ้านเปิดไฟอยู่ เกดก็เลยเดินเข้าไปเล่นด้วย เด็กคนนั้นก็ดูดีใจ สีหน้ายิ้ม เกดก็ถามว่า ชื่ออะไร เป็นลูกครูข้างหลังหรอ เด็กก็ตอบกลับมา แต่ฟังไม่รู้เรื่อง เพราะเหมือนเป็นภาษาท้องถิ่น ประมาณว่า เจอๆ เจ๋ๆ เล่นไป เล่นมา เด็กก็ไม่ได้มีความรู้สึกสนุกเลย

ซักพักนึงเด็กก็ลงจากชิงช้าและก็วิ่งหายไปทางหลังบ้าน เกดก็มองตามไปจนลับตาเลย ทีนี้อิฐก็เห็นว่าเกดเล่นชิงช้าอยู่คนเดียว ก็เลยเดินหยิบเบียร์มาให้แก้วนึง แล้วเด็กคนนั้นก็เดินกลับมาเหมือนกัน อิฐก็ทักทายเด็กคนนั้น เด็กก็ตอบกลับมาเป็นภาษาท้องถิ่นฟังก็ฟังไม่ออก แต่ในมือเด็กนั้นถือแก้วที่ใส่เหล้ามาด้วยแก้วนึง เดินประคองมาเลย อิฐก็คิดว่า สงสัยครูบ้านข้างหลังฝากมาให้กินแน่เลย อิฐก็รับมาถือ กำลังจะกินแล้ว แต่เกดก็ทักก่อนว่า เห้ย ไออิฐ มึงอย่ากินเหล้าต่อหน้าเด็กสิวะ อิฐก็เลยวางแก้วไว้ที่พื้นแล้วก็ชวนเด็กเล่นไม้กระดก

ระหว่างที่เล่นจิ๊ป กับ กิ๊ฟก็ตะโกนแซวมาว่า เล่นกันเป็นเด็กเลย จีบกันป่าววะ เพราะลักษณะการนั่งคือ อิฐนั่งอยู่ฝั่งนึง เกดนั่งอยู่ฝั่งนึง และด้านหน้าเกดก็มีเด็กคนนั้นนั่งอยู่ ตลอดเวลาที่เล่นไม่ว่าอิฐหรือเกดถามอะไรเด็ก เด็กก็จะตอบมาแบบฟังไม่รู้เรื่องเจ๋ๆ เจ๋ๆ อะไรของเขาเนี่ย มีจังหวะนึงที่พอกระดานฝั่งของเกดกระดกขึ้นไป เด็กก็พูดว่า เอาะที เอาะที อิฐก็งงว่าแปลว่าอะไรวะ เด็กก็ทำท่าให้กินเหล้า อิฐก็หยิบแก้วที่วางอยู่กับพื้นขึ้นมากิน แล้วอิฐก็หยิบแก้วขึ้นมาซดเลยพรวดเดียว แล้วก็พ่นพรวดออกมาเลย เกดก็ถามว่าเป็นไรวะ อิฐก็โมโหแล้วก็ด่าเด็กว่า แกล้งอะไรของมึงวะ ผลปรากฏว่า ในจังหวะนั้นเด็กก็ไถลตัวลงมา และสิ่งที่อิฐเห็นคือ เด็กยื่นหน้ามาใกล้ๆตรงแกนกลางของไม้กระดก แล้วหน้ามันไม่ใช่เด็ก แต่เป็นเหมือนคนแก่ที่มีถุงใต้ตา หน้าเหี่ยว แต่ตัวก็ยังคงเป็นเด็ก แล้วเด็กก็หัวเราะเสียงแห้งๆเหมือนสะใจ
อิฐก็ร้องเสียงหลงแล้วก็รีบวิ่งออกจากกระดานกระดกออกไปเลย

พออิฐกระโดดออกไป เกดที่อยู่ข้างบนก็ร่วงลงมา พอร่วงลงมาเกดก็มองหน้าเด็ก เกดก็เห็นเหมือนกันว่า ตัวเป็นเด็ก แต่หน้าเป็นคนแก่ เกดก็ถามว่า น้องแกล้งอะไรพี่เขาเนี่ย เด็กก็หัวเราะแหบๆ ซักพักก็เปลี่ยนจากหัวเราะมาเป็นร้องไห้แล้วก็พูดมา 4 พยางค์ว่า มาเจอยาเจ๋ เกดก็ไม่รู้ว่าแปลว่าอะไร เด็กก็พูดยาวขึ้นเรื่อยๆ มาาาาเจออออยาาาาาเจ๋… แล้วก็ร้องไห้แผดเสียงเลย เกดก็วิ่งตามอิฐขึ้นไปบนบ้าน แล้วตะโกนผีหลอกๆ เพื่อนที่เหลือ 3 คนก็ถามว่าเป็นอะไร อิฐกับเกดก็บอกว่า ผีที่สนามเด็กเล่นหลอก เพื่อน 3 คนที่นั่งเล่นกีตาร์ก็บอกว่า ก็เห็นมึง 2 คนนั่งเล่นไม้กระดก จีบกันอยู่นั่นหนะ แล้วก็เห็นไออิฐมันกินเหล้าแล้วก็พ่นพรวดและก็วิ่งมาเนี่ย อิฐก็หันมาตอบว่า เหล้าที่ไหนหละ มันเป็นฉี่ มันเอาฉี่มาให้กูกินเว้ยแล้วมันไม่ใช่ผีเด็ก มันเป็นผีคนแก่ เกดก็ยืนยันว่าไม่ใช่ผีเด็ก แต่เป็นผีคนแก่

เพื่อนๆก็เลยเอาพระมาสวมคอให้ แล้วก็ถามว่า มึง 2 คนเมาป่ะวะ ทั้ง 2 คนก็ยืนยันว่าไม่เมา อิฐก็บอกว่ากูจะเมาได้ไง มึงสั่งให้กูกินเหล้าแค่แก้วเดียว แล้วมึงก็รู้ว่ากูกินเหล้าเก่ง ส่วนเกดก็ยืนยันว่าที่นั่งกิน กินแต่แปปซี่ไม่ได้กินเหล้าเลย ทั้ง 5 คนก็อยู่ในห้องปิดประตู ตัดสินใจกันว่าจะเดินไปบ้านพักครูข้างหลังดีมั๊ยวะ แต่เกดก็บอกว่า เกรงใจครูเขาหวะ ยังไงวันนี้เราพยายามนอนกันเหอะหวะ พรุ่งนี้เดี๋ยวค่อยว่ากัน แล้วทุกคนก็สวดมนต์ ระหว่างที่ทุกคนกำลังนอน แต่ยังไม่หลับ ก็ได้ยินเสียงเหมือนคนเดินขึ้นบันไดมาแล้วไม้กระดานเป็นไม้กระดานยาวๆ ที่ยาวตั้งแต่ระเบียงมาจนถึงในห้อง พอมีอะไรมาเหยียบที่หน้าห้อง ก็จะสะเทือนมาถึงในห้อง อิฐก็บอกกับเพื่อนว่า กูนอนไม่ได้จริงๆหวะ มันหลอนหวะ อะไรวะ ใช่เด็กคนนั้นอยู่หน้าห้องหรือเปล่าวะ

จิ๊บก็เลยเดินออกไปดู แล้วก็บอกว่า เห้ย หมา ไม่ใช่ผีเด็ก หมาตัวนั้นมันขึ้นมคุ้ยกับแกล้มกิน แต่อิฐก็บอกว่า ถึงไม่ใช่ผีกูก็หลับไม่ลงอยู่ดีหวะ ซักพักนึง จากที่หมาคุยอยู่ ก็เปลี่ยนเป็นหอน หอนอยู่หน้าห้อง แล้วก็มีเสียงเบาๆลอยตามลมว่า มาาเจอออยาาาาาเจ๋….เป็นเสียง 4 พยางค์นั้น เสียงก็ดังอยู่แบบนั้น เพื่อนๆก็ร้องกันเอาไงดีวะ อิฐก็เลยตัดสินใจเปิดหน้าต่างออกไปแล้วก็ตะโกนหาครูที่บ้านพักข้างหลัง แต่ตะโกนยังไงเขาก็ไม่ตอบรับกลับมา แล้วอิฐก็เห็นเด็กคนเดิมนั่งอยู่บนแท็งค์น้ำที่เป็นแทงค์ปูน ทำท่าจะกระโจนลงมาอิฐก็ตะโกนบอกว่า ไม่ไหวแล้วโว้ย แล้วก็บอกให้เพื่อนๆไปขึ้นมอไซด์

ทั้ง 5 คนก็ขึ้นมอเตอร์ไซด์พ่วง แล้วก็ขับออกไป ระหว่างทาง โจ้ก็ถามอิฐว่า อิฐมึงไปทำอะไร อิฐก็บอกว่า กูไม่ได้ทำอะไรซักอย่างเลย แค่จะไปเล่นกับเด็ก ซักพักเสียงเดิมก็ตามมา มาเจอยาเจ๋ อิฐก็หันไปด่า เจ๋อะไรของมันวะ เจ๋อะไรไม่รู้เรื่อง และตอนที่หันกลับไป ไฟท้ายรถมอไซด์ก็เป็นสีแดง อิฐก็เห็นว่าเด็กคนนั้นหลบอยู่ตามต้นไม้ ไม่ได้วิ่ง แต่ตามมาเรื่อยๆ มองไปทีไรก็หลบอยู่หลังต้นไม้ พอขับถึงบ้านผู้ใหญ่บ้าน ก็ลงไปเคาะประตูผู้ใหญ่บ้าน ผู้ใหญ่บ้านก็งัวเงียเปิดประตูออกมา เกดก็พยายามอธิบายอย่างสุภาพเลยว่าคืนนี้ขอนอนด้วยได้มั๊ยครับ นอนที่โรงเรียนไม่สะดวกเลยจริงๆ มันอย่างงั้นๆอย่างงี้ พยายามพูดอ้อมๆ ผู้ใหญ่บ้านตอบกลับมาเรียบๆว่า ไปเล่นอะไรกันมาหละ เจอผีหลอกใช่มั๊ยเนี่ย เดี๋ยวตอนเช้าค่อยว่ากัน ในคืนนั้น ทั้ง 5 คนก็นอนที่บ้านผู้ใหญ่บ้าน

เช้าวันถัดมา ทุกคนก็ไปที่โรงเรียน ครูอาสาก็ถามว่า ครูถามตรงๆ ใครไปเขียนอะไรที่ห้องน้ำ ทุกคนก็เดินไปที่ห้องน้ำ แล้วอิฐก็บอกว่า ก็เนี่ยไงครับ ผมไปวาดรูป ทุกคนมองไปก็เห็นเป็นภูเขาสวยเลย มีท้องฟ้า มีพระอาทิตย์ แต่พอเดินอ้อมไปหลังห้องน้ำเท่านั้นแหละ หลังห้องน้ำตรงมุมห้องน้ำมีแผ่นยันต์แผ่นนึงแปะไว้ แล้วตรงแผ่นยันต์ อิฐวาดรูปผีจีนให้แผ่นยันต์แปะอยู่บนหน้าผาก แล้วตรงแผ่นยันต์จะเป็นรูปคล้ายรูปน้ำเต้า จะมีวงกลมอยู่ 2 วง อิฐก็เลยวาดเป็นโดเรมอน แล้วเพื่อนก็ด่าอิฐว่า อะไรของมึงเนี่ยอิฐก็บอกว่า เดี๋ยวตอนระบายสีค่อยลบก็ได้หนิ

ซักพักนึง ผู้ใหญ่บ้านก็เดินมาแล้วก็เห็นแก้วมันตกอยู่ที่สนามเด็กเล่น ผู้ใหญ่บ้านก็ถามว่า ใครมายุ่งอะไรกับศาลนี่หรือเปล่า ตรงหลังห้องน้ำจะมีต้นไม้ต้นนึง แล้วก็มีบ่อน้ำ และก็จะมีบ้านหลังนึง ที่อิฐเห็นหมาแก่ตัวนั้นมากินข้าวตรงนี้ แต่ผู้ใหญ่บ้านถามว่าใครมายุ่งอะไรกับศาลหลังนี้หรือเปล่า อิฐก็ร้องเลย ตายแล้ว ผมนึกว่าบ้านหมา ก็เมื่อวานผมมาฉี่ตรงบ้านเนี่ย แล้วก็หยิบชามข้าวไปเคาะ ใส่ไก่ให้หมากินอยู่เลย ทุกคนก็หันมาด่าอิฐ มึงเล่นอะไรของมึง แล้วผู้ใหญ่บ้านก็บอกว่า แก้วใบนี้มันเป็นแก้วที่ศาลหรือเปล่าเนี่ยอิฐก็สะดุ้ง พอนึกย้อนกลับไปตอนที่ลงมาฉี่ แก้วใบนี้มันตกจากศาลเอียงๆอยู่ อิฐก็เห็นอะไรวับๆสะท้อนแสงจันทร์ก็เลยฉี่ใส่เข้าไปในนั้น และสรุปก็คือ อิฐนั้นกินฉี่ตัวเอง

ครูอาสาก็เลยเล่าว่า ศาลหลังนี้ มันเป็นศาลของเด็กคนนึง เด็กชาติพันธุ์เนี่ย ชื่อ ลอแอะ ภาษาท้องถิ่นแปลว่า สวย คือ เด็กคนนี้เขาป่วยเป็นโรคเด็กหน้าแก่ พ่อแม่ก็เลยตั้งชื่อว่า สวย แต่เพื่อนก็จะชอบล้อว่า ลอเปลี ที่แปลว่าน่าเกลียด แล้วเด็กคนนี้ พัดตกลงไปในบ่อนี้ก่อนที่จะทำสนามเด็กเล่น ตกลงไปแล้วมันมีรากต้นไม้เกี่ยวเสื้อผ้า ทำให้ขึ้นมาไม่ได้ เขาก็เลยทำศาลนี้ไว้ตรงริมน้ำ พอเวลาเขาเอาอาหารมาเซ่น หมามันก็ไม่รู้ เดินมากิน แต่อิฐนึกว่าเป็นบ้านหมา

และสุดท้าย อิฐก็ถามว่า แล้วคำว่า เจ๋ๆ มันคืออะไร ผู้ใหญ่บ้านบอกว่า มาเจอยาเจ๋ ภาษาท้องถิ่นแปลว่า ช่วยด้วย และหลังจากนั้นทั้งหมดก็ทำพิธีขอขมา และก็ตกลงกันว่า ถ้าค่ายอาสามาห้ามเล่าเรื่องนี้ ให้บอกว่า มาถึงให้ไหว้ศาล และห้ามคนมายุ่ง ส่วนห้อง น้ำก็ให้อิฐจัดการแก้ไป เรื่องราวทั้งหมดก็มีประมาณนี้

ขอให้ทุกท่านอ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น