โรงแรมหลอน ห้อง 519 ภูเก็ต
สวัสดีครับ เหตุการณ์ที่ผมจะเล่านี้เกิดขึ้นที่จังหวัดภูเก็ต เกิดขึ้นประมาณ 6-7 ปีที่ผ่านมา ผมเนี่ยไม่ได้เจอเองครับ แต่เป็นเพื่อนเล่าให้ฟัง คือตอนนั้นเรานัดกันไปเที่ยวภูเก็ตซัก 2-3 วัน พวกผมก็ไปเปิดห้องที่โรงแรมหนึ่งซึ่งเป็นห้องหมายเลข 518 และ 519 พอไปถึงภูเก็ตพวกเราก็ไปเที่ยวกันจนถึงเย็นและไปหาอะไรกินกัน แต่เพื่อนผมคนหนึ่งเนี่ยไม่สบายปวดหัว จึงขอนอนพักที่ห้องและได้ฝากกุญแจไว้ที่ล็อบบี้
พวกผมก็ไปเที่ยวผับกัน จนเวลาประมาณตี 2 เพื่อนผมที่ไม่สบายเนี่ยก็โทรมาบอกผมว่า เห้ยอย่าแกล้งกันสิ มาเคาะประตูอะไร พวกผมก็งงใครแกล้งอะไร ก็ยังอยู่ในผับกันหมด พอถึงเวลาประมาณตี 4 ผมก็กลับมาถึงโรงแรม มาเอากุญแจที่ล็อบบี้และขึ้นไปบนห้อง
พอขึ้นไปถึงห้องก็เปิดประตูเข้าไป พวกผมเห็นเพื่อนที่ไม่สบายเนี่ยนอนหมดสติอยู่ ผมก็ตกใจและเรียกพนักงานมาให้ติดต่อโรงพยาบาล พอไปถึงโรงพยาบาลก็รักษาอะไรไปปกติ พอถึงตอนเช้าเพื่อนผมก็ฟื้น พวกผมก็ถามว่าเป็นอะไร
เพื่อนผมก็บอกว่า เมื่อคือตอนที่พวกผมเนี่ยไปเที่ยว เพื่อนผมก็อาบน้ำและจะเข้านอน เพื่อนผมก็รู้สึกว่ามีคนมาเคาะประตู มันก็รีบเช็ดตัวและเปิดประตูไปดูว่าใคร ก็ไม่เจอใครและก็ปิดประตู แล้วมันก็มาใส่ชุดนอนและปิดทีวีกำลังจะนอนก็มีคนมาเคาะอีก มันก็เดินไปดูก็ไม่มีใครออก มันก็คิดว่าผมเนี่ยกลับมาแล้วแล้วก็ไปแกล้งมัน
พอซักพักมันก็ล้มตัวลงนอนก็มีเสียงมาเคาะประตูอีก ทีนี้เพื่อนผมเนี่ยก็โทรหาผมแล้วก็บอกว่าอย่าแกล้งกันอย่างที่ผมเล่าไปข้างต้น
พอวางสายได้ซักพักก็มีคนมาเคาะประตูอีก เพื่อนผมมันก็เริ่มโมโหแล้วเลยโทรไปที่โอเปอร์เรเตอร์แล้วบอกว่ามีคนมาแกล้งเคาะประตู ให้น้องพนักงานช่วยดูหน่อย เขาก็บอกว่าเดี๋ยวจะดูให้ พอซักพักก็โทรกลับมาและบอกว่าให้รปภ.มาดูแล้ว มายืนเป็นชั่วโมงก็ไม่เห็นมีใคร
พอหลังจากโอเปอร์เรเตอร์วางสายซักพักก็มีคนมาเคาะอีก เพื่อนผมก็โมโหจัดแล้วเลยถอดโคมไฟที่หัวเตียงออก เอาไม้ในโคมไฟมา แล้วก็เอาเก้าอี้มาติดประตู มันก็ไปยืนบนเก้าอี้และก็กดให้พัดลมที่ปรับอากาศหยุดหมุนเพื่อจะมองผ่านช่องพัดลมว่าใครมาแกล้ง ในมือก็ถือไม้เตรียมไว้แล้ว เพื่อนผมก็มองไปซักพักก็มีกลิ่นมา กลิ่นเนี่ยเหม็นสาปมาก เหมือนคนไม่อาบน้ำนาน ๆ ลอยมาตามลม แล้วเพื่อนผมก็เห็นทางหางตาขวาว่ามีผู้หญิงในชุดสีดำแขนสั้น ผมยาว เขาคลานมา!! คลานมาตั้งแต่สุดทางด้านขวาในลักษณะก้มหน้า คลานมาเรื่อย ๆ ด้วยอารมณ์โมโหเพื่อนผมก็ไม่ได้ใส่ใจ ก็คิดแค่ว่ามาคลานทำบ้าอะไร ว่างมากรึไง
มันก็ยังมองผู้หญิงคนนั้นต่อ เสียงเล็บลองผู้หญิงคนนั้นที่ขูดกับพรหมมันดังแครก.... แครก.... เสียดเข้าไปถึงขั้วหัวใจ ผู้หญิงคนนั้นก็คลานมาเรื่อย ๆ .... จนมาหยุดอยู่หน้าห้องเพื่อนผม พอมาถึงห้องเพื่อนผมผู้หญิงคนนั้นก็เคาะประตูหน้าห้องเพื่อนผม เพื่อนผมเนี่ยมันก็อึ้งจนทำอะไรไม่ถูก ได้แต่มองอยู่อย่างนั้น ผู้หญิงคนนั้นก็คลานผ่านไป แล้วก็วนกลับมาห้องมันอีกที แล้วก็เคาะอีก แล้วก็คลานต่อไปอีก
แต่จังหวะที่กำลังจะคลานผ่านช่องพัดลมที่เพื่อนผมมันยืนมองอยู่เนี่ย ผู้หญิงคนนั้นเงยหน้าขึ้นมามอง....
สิ่งที่เพื่อนผมเห็นคือตั้งแต่ปากไปจนถึงคางหายไป!! สภาพที่เห็นคือมีผม มีหน้าผาก มีตา มีจมูก แต่ช่วงปากลงไปไม่มีเลย แล้วลิ้นเนี่ยก็ห้อยติดอยู่กับลำคอ แค่นั้นแหละครับเพื่อนผมก็วูบหมดสติไปเลย พอฟื้นมาตอนเช้าก็เห็นพวกผม
หลังจากนั้นพวกผมก็ไปวัด กลับมาเช็คเอาท์และได้ถามพนักงาน พนักงานทุกคนก็ยืนยันกันหมดว่าไม่ทราบ และไม่มีอะไร
พอพวกผมออกมาก็เห็นลุงท่าทางมีอายุยืนขายของอยู่หน้าโรงแรม พวกผมก็เดินเข้าไปถาม ลุงคนนั้นก็ก้มหน้าก้มตาไม่คุยกับพวกเราเลย แล้วพวกผมก็เดินทางกลับและไม่ได้ไปเที่ยวแถวนั้นอีกเลย เรื่องก็มีเท่านี้ครับ
สวัสดีครับ เหตุการณ์ที่ผมจะเล่านี้เกิดขึ้นที่จังหวัดภูเก็ต เกิดขึ้นประมาณ 6-7 ปีที่ผ่านมา ผมเนี่ยไม่ได้เจอเองครับ แต่เป็นเพื่อนเล่าให้ฟัง คือตอนนั้นเรานัดกันไปเที่ยวภูเก็ตซัก 2-3 วัน พวกผมก็ไปเปิดห้องที่โรงแรมหนึ่งซึ่งเป็นห้องหมายเลข 518 และ 519 พอไปถึงภูเก็ตพวกเราก็ไปเที่ยวกันจนถึงเย็นและไปหาอะไรกินกัน แต่เพื่อนผมคนหนึ่งเนี่ยไม่สบายปวดหัว จึงขอนอนพักที่ห้องและได้ฝากกุญแจไว้ที่ล็อบบี้
พวกผมก็ไปเที่ยวผับกัน จนเวลาประมาณตี 2 เพื่อนผมที่ไม่สบายเนี่ยก็โทรมาบอกผมว่า เห้ยอย่าแกล้งกันสิ มาเคาะประตูอะไร พวกผมก็งงใครแกล้งอะไร ก็ยังอยู่ในผับกันหมด พอถึงเวลาประมาณตี 4 ผมก็กลับมาถึงโรงแรม มาเอากุญแจที่ล็อบบี้และขึ้นไปบนห้อง
พอขึ้นไปถึงห้องก็เปิดประตูเข้าไป พวกผมเห็นเพื่อนที่ไม่สบายเนี่ยนอนหมดสติอยู่ ผมก็ตกใจและเรียกพนักงานมาให้ติดต่อโรงพยาบาล พอไปถึงโรงพยาบาลก็รักษาอะไรไปปกติ พอถึงตอนเช้าเพื่อนผมก็ฟื้น พวกผมก็ถามว่าเป็นอะไร
เพื่อนผมก็บอกว่า เมื่อคือตอนที่พวกผมเนี่ยไปเที่ยว เพื่อนผมก็อาบน้ำและจะเข้านอน เพื่อนผมก็รู้สึกว่ามีคนมาเคาะประตู มันก็รีบเช็ดตัวและเปิดประตูไปดูว่าใคร ก็ไม่เจอใครและก็ปิดประตู แล้วมันก็มาใส่ชุดนอนและปิดทีวีกำลังจะนอนก็มีคนมาเคาะอีก มันก็เดินไปดูก็ไม่มีใครออก มันก็คิดว่าผมเนี่ยกลับมาแล้วแล้วก็ไปแกล้งมัน
พอซักพักมันก็ล้มตัวลงนอนก็มีเสียงมาเคาะประตูอีก ทีนี้เพื่อนผมเนี่ยก็โทรหาผมแล้วก็บอกว่าอย่าแกล้งกันอย่างที่ผมเล่าไปข้างต้น
พอวางสายได้ซักพักก็มีคนมาเคาะประตูอีก เพื่อนผมมันก็เริ่มโมโหแล้วเลยโทรไปที่โอเปอร์เรเตอร์แล้วบอกว่ามีคนมาแกล้งเคาะประตู ให้น้องพนักงานช่วยดูหน่อย เขาก็บอกว่าเดี๋ยวจะดูให้ พอซักพักก็โทรกลับมาและบอกว่าให้รปภ.มาดูแล้ว มายืนเป็นชั่วโมงก็ไม่เห็นมีใคร
พอหลังจากโอเปอร์เรเตอร์วางสายซักพักก็มีคนมาเคาะอีก เพื่อนผมก็โมโหจัดแล้วเลยถอดโคมไฟที่หัวเตียงออก เอาไม้ในโคมไฟมา แล้วก็เอาเก้าอี้มาติดประตู มันก็ไปยืนบนเก้าอี้และก็กดให้พัดลมที่ปรับอากาศหยุดหมุนเพื่อจะมองผ่านช่องพัดลมว่าใครมาแกล้ง ในมือก็ถือไม้เตรียมไว้แล้ว เพื่อนผมก็มองไปซักพักก็มีกลิ่นมา กลิ่นเนี่ยเหม็นสาปมาก เหมือนคนไม่อาบน้ำนาน ๆ ลอยมาตามลม แล้วเพื่อนผมก็เห็นทางหางตาขวาว่ามีผู้หญิงในชุดสีดำแขนสั้น ผมยาว เขาคลานมา!! คลานมาตั้งแต่สุดทางด้านขวาในลักษณะก้มหน้า คลานมาเรื่อย ๆ ด้วยอารมณ์โมโหเพื่อนผมก็ไม่ได้ใส่ใจ ก็คิดแค่ว่ามาคลานทำบ้าอะไร ว่างมากรึไง
มันก็ยังมองผู้หญิงคนนั้นต่อ เสียงเล็บลองผู้หญิงคนนั้นที่ขูดกับพรหมมันดังแครก.... แครก.... เสียดเข้าไปถึงขั้วหัวใจ ผู้หญิงคนนั้นก็คลานมาเรื่อย ๆ .... จนมาหยุดอยู่หน้าห้องเพื่อนผม พอมาถึงห้องเพื่อนผมผู้หญิงคนนั้นก็เคาะประตูหน้าห้องเพื่อนผม เพื่อนผมเนี่ยมันก็อึ้งจนทำอะไรไม่ถูก ได้แต่มองอยู่อย่างนั้น ผู้หญิงคนนั้นก็คลานผ่านไป แล้วก็วนกลับมาห้องมันอีกที แล้วก็เคาะอีก แล้วก็คลานต่อไปอีก
แต่จังหวะที่กำลังจะคลานผ่านช่องพัดลมที่เพื่อนผมมันยืนมองอยู่เนี่ย ผู้หญิงคนนั้นเงยหน้าขึ้นมามอง....
สิ่งที่เพื่อนผมเห็นคือตั้งแต่ปากไปจนถึงคางหายไป!! สภาพที่เห็นคือมีผม มีหน้าผาก มีตา มีจมูก แต่ช่วงปากลงไปไม่มีเลย แล้วลิ้นเนี่ยก็ห้อยติดอยู่กับลำคอ แค่นั้นแหละครับเพื่อนผมก็วูบหมดสติไปเลย พอฟื้นมาตอนเช้าก็เห็นพวกผม
หลังจากนั้นพวกผมก็ไปวัด กลับมาเช็คเอาท์และได้ถามพนักงาน พนักงานทุกคนก็ยืนยันกันหมดว่าไม่ทราบ และไม่มีอะไร
พอพวกผมออกมาก็เห็นลุงท่าทางมีอายุยืนขายของอยู่หน้าโรงแรม พวกผมก็เดินเข้าไปถาม ลุงคนนั้นก็ก้มหน้าก้มตาไม่คุยกับพวกเราเลย แล้วพวกผมก็เดินทางกลับและไม่ได้ไปเที่ยวแถวนั้นอีกเลย เรื่องก็มีเท่านี้ครับ
