"สุวภีร์" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกจากผีผูกคอตาย
อ้อมเป็นเด็กรับใช้ที่บ้านของดิฉัน เธอมีเพื่อนรักมาจากหมู่บ้านเดียวกัน แต่ได้งานทำที่โรงงานแถวสมุทรปราการโน่น อย่างไรก็ตาม ทั้งคู่ติดต่อกันทุกวี่ทุกวันทางโทรศัพท์มือถือ ว่างเมื่อไหร่เป็นต้องโทร.คุยกันเมื่อนั้น
เพื่อนของอ้อมคนนี้ชื่อ เพชร เป็นคนสวยน่ารักน่าเอ็นดูเชียวค่ะ
เธอเคยมาที่บ้านดิฉัน 2-3 ครั้ง ตัวเล็กๆ ผมยาวตรง ดำเป็นมันเพราะไม่เคยถูกสารเคมีดัด-ย้อมใดๆ เลย ดิฉันเห็นแล้วก็เคยนึกเป็นห่วงว่าสวยๆ อย่างนี้ มาอยู่กับเพื่อนที่โรงงาน ห่างพ่อห่างแม่ ต้องเจอคนมากมาย...ที่หน้าเนื้อใจเสือก็เยอะ เธอจะรอดพ้นจากปากเหยี่ยวปากกาได้ละหรือ?
จริงอย่างที่ดิฉันสังหรณ์!
มันน่าเสียดายเหลือเกิน ที่เพชรเม็ดนี้ไม่บริสุทธิ์เสียแล้ว เธอปล่อยตัวปล่อยใจหลงลมปากหนุ่มๆ ที่มาติดพันจนเสียทั้งตัว เสียทั้งเงิน
ครั้งล่าสุดที่เธอมาหาอ้อม ดิฉันเห็นแล้วก็ใจหาย เพชรที่เคยสดใสเปล่งปลั่ง กลับดูหม่นหมอง น้ำนวลที่เคยมีเหือดหายไปหมด เธอกลายเป็นเด็กสาวกร้านๆ เศร้าๆ ผมเผ้าแตกปลายแห้งผาก
ไม่นานอ้อมก็ได้ข่าวร้าย เพชรผูกคอตายคาห้องพักคนงาน!
อ้อมเอาแต่ร้องไห้ ว่าไม่ได้ดูแลเพื่อนให้ดี ดิฉันก็ได้แต่ปลอบใจเธอว่า เด็กสาวๆ ใสๆ ที่ห่างอกพ่อแม่ มาอยู่ท่ามกลางสังคมที่ฟอนเฟะ มีแต่พวกเสือสิงห์กระทิงแรดน่ะ ประคองตัวให้อยู่รอดได้ยากมาก
ทีแรกอ้อมเคยบอกให้เพชรหางานบ้านทำ อย่าไปอยู่เลยโรงงานน่ะ แต่เพชรบอกว่าทำงานบ้านมันเหงา น่าเบื่อ ทำโรงงานได้เงินเยอะกว่า สนุกด้วย...
ร่างไร้วิญญาณของเพชรถูกส่งกลับโคราชบ้านเกิด แล้วเผาจนเหลือแต่เถ้าถ่าน อ้อมขอลาไปเผาเพื่อนด้วย เธอไปตอนเช้าแล้วกลับมาตอนดึกๆ วันเดียวกัน พอมาถึงก็ถอดเสื้อผ้าและรองเท้าไว้หลังบ้าน บอกว่าเถ้าจากกองฟอนถูกลมพัดตีฟุ้งกระจายไปทั่ว และคงเกาะเสื้อผ้ามาด้วย!
ถึงจะเป็นเพื่อนรักกันขนาดไหน เมื่อตายไปอ้อมก็กลัวผีน่าดู ยิ่งมาตายอย่างสยดสยอง อ้อมเล่าว่าเพชรเป็นผีตายทั้งกลมเสียด้วยค่ะ
เธอเพิ่งรู้ตัวว่ามีเด็กอยู่ในท้องได้แค่เดือนสองเดือน และหาทางออกไม่ได้ แถมโดนคนที่เป็นพ่อเด็กผลักไสไม่ไยดี เพชรตายเพราะเคียดแค้น อัดอั้นตันใจและเสียใจแทบจะเป็นบ้าเป็นหลัง...แบบนี้วิญญาณเฮี้ยนแน่ๆ
รุ่งเช้า อ้อมเล่าให้ดิฉันฟังอย่างน่าขนลุกว่า เพชรมาเข้าฝัน...มันเป็นฝันที่ดูเป็นจริงเป็นจังจนน่าพรั่นพรึงที่สุด!
คืนนั้น หลังจากเผาศพเพชรแล้ว อ้อมรีบอาบน้ำสระผมหลายรอบ แต่เธอก็ยังไม่สบายใจ ต้องมาขอน้ำมนต์ดิฉันไปดื่ม จากนั้นเธอก็สวดมนต์เข้านอน โดยเปิดไฟดวงเล็กๆ ที่หัวเตียงไว้ เธอไม่กล้านอนท่ามกลางความมืดสนิทหรอกค่ะ
อ้อมนอนไม่หลับ เธอต้องลืมตาอยู่บ่อยๆ ในความเงียบเชียบเกือบทุกนาที ด้วยความหวาดระแวง...
และแล้ว ความสยองก็บังเกิดขึ้น เมื่อเธอลืมตาแล้วเห็นเพชรมานั่งอยู่ข้างเตียง!
ร่างเพชรดูมีเลือดมีเนื้อเหมือนคนธรรมดา มีแสงเงาจากไฟหัวเตียงด้วย อ้อมไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง...ร่างเพชรนั่งชิดแขนอ้อมเลยทีเดียว เธอก้มหน้า ผมเผ้าปรกลงมาเหมือนผ้าสีดำ หลังค้อมนิดๆคล้ายกำลังสะอื้นหน่อยๆ
อ้อมจ้องมองร่างนั้นอย่างตะลึงงัน!
ร่างที่เหมือนคนปกติอย่างมาก จนความกลัวสุดขีดค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสงสารจับใจ เพชรไม่ได้มาหลอกหลอน แต่มาหาเพราะเธอต้องการที่พึ่ง...ช่วงสุดท้ายของชีวิต เพชรไม่ได้บอกอ้อมว่าทนไม่ไหว...ไม่ได้บอกสักนิดว่ากำลังคิดสั้นจะฆ่าตัวตาย...
ความตายไม่ได้แก้ปัญหาอะไรเลย มันยิ่งแย่เข้าไปใหญ่ เพชรทำให้พ่อแม่ พี่น้องและคนที่รักเธอเสียใจ ขณะนี้วิญญาณเธอก็เสียใจอย่างแสนสาหัส แต่ไม่มีทางแก้ไขเสียแล้ว
อ้อมรับรู้ความรู้สึกของเพชรได้ทางกระแสจิต...
เพชรเงยหน้าขึ้นช้าๆ และเริ่มเปล่งเสียงสะอื้นไห้ มันดังขึ้นๆ จนโหยหวน ดังคับห้อง ดังจนอ้อมแทบขาดใจ...
เสียงไม่เหมือนคน แต่ครางยืดยาวอย่างผี และรูปร่างหน้าตาของเพชรก็เริ่มเปลี่ยนไปด้วย...จนร่างคนธรรมดาเป็นร่างศพที่อ้อมเห็นก่อนเผา คือหน้าบวม ลิ้นจุกปาก ตาปิดไม่สนิท และมีรอยเชือกรัดที่คอ!
อ้อมร้องลั่นอย่างลืมตัวว่า
"เพชร! อย่ามาหลอกฉันแบบนี้ซิ! อย่า..."
พอลืมตาขึ้นอีกครั้ง ทุกอย่างก็กลับเป็นปกติ ห้องเงียบกริบ สงบ ไม่มีร่างปีศาจ...อ้อมไม่แน่ใจว่าเพชรมาจริงหรือเธอฝันไป?
นับตั้งแต่คืนนั้น อ้อมย้ายที่นอนหมอนมุ้งไปที่ห้องป้าสุข - คนครัว จนป่านนี้ยังไม่ยอมนอนคนเดียวเลยค่ะ!
ที่มา : คอลัมน์ ขนหัวลุก โดย ใบหนาด
อ้อมเป็นเด็กรับใช้ที่บ้านของดิฉัน เธอมีเพื่อนรักมาจากหมู่บ้านเดียวกัน แต่ได้งานทำที่โรงงานแถวสมุทรปราการโน่น อย่างไรก็ตาม ทั้งคู่ติดต่อกันทุกวี่ทุกวันทางโทรศัพท์มือถือ ว่างเมื่อไหร่เป็นต้องโทร.คุยกันเมื่อนั้น
เพื่อนของอ้อมคนนี้ชื่อ เพชร เป็นคนสวยน่ารักน่าเอ็นดูเชียวค่ะ
เธอเคยมาที่บ้านดิฉัน 2-3 ครั้ง ตัวเล็กๆ ผมยาวตรง ดำเป็นมันเพราะไม่เคยถูกสารเคมีดัด-ย้อมใดๆ เลย ดิฉันเห็นแล้วก็เคยนึกเป็นห่วงว่าสวยๆ อย่างนี้ มาอยู่กับเพื่อนที่โรงงาน ห่างพ่อห่างแม่ ต้องเจอคนมากมาย...ที่หน้าเนื้อใจเสือก็เยอะ เธอจะรอดพ้นจากปากเหยี่ยวปากกาได้ละหรือ?
จริงอย่างที่ดิฉันสังหรณ์!
มันน่าเสียดายเหลือเกิน ที่เพชรเม็ดนี้ไม่บริสุทธิ์เสียแล้ว เธอปล่อยตัวปล่อยใจหลงลมปากหนุ่มๆ ที่มาติดพันจนเสียทั้งตัว เสียทั้งเงิน
ครั้งล่าสุดที่เธอมาหาอ้อม ดิฉันเห็นแล้วก็ใจหาย เพชรที่เคยสดใสเปล่งปลั่ง กลับดูหม่นหมอง น้ำนวลที่เคยมีเหือดหายไปหมด เธอกลายเป็นเด็กสาวกร้านๆ เศร้าๆ ผมเผ้าแตกปลายแห้งผาก
ไม่นานอ้อมก็ได้ข่าวร้าย เพชรผูกคอตายคาห้องพักคนงาน!
อ้อมเอาแต่ร้องไห้ ว่าไม่ได้ดูแลเพื่อนให้ดี ดิฉันก็ได้แต่ปลอบใจเธอว่า เด็กสาวๆ ใสๆ ที่ห่างอกพ่อแม่ มาอยู่ท่ามกลางสังคมที่ฟอนเฟะ มีแต่พวกเสือสิงห์กระทิงแรดน่ะ ประคองตัวให้อยู่รอดได้ยากมาก
ทีแรกอ้อมเคยบอกให้เพชรหางานบ้านทำ อย่าไปอยู่เลยโรงงานน่ะ แต่เพชรบอกว่าทำงานบ้านมันเหงา น่าเบื่อ ทำโรงงานได้เงินเยอะกว่า สนุกด้วย...
ร่างไร้วิญญาณของเพชรถูกส่งกลับโคราชบ้านเกิด แล้วเผาจนเหลือแต่เถ้าถ่าน อ้อมขอลาไปเผาเพื่อนด้วย เธอไปตอนเช้าแล้วกลับมาตอนดึกๆ วันเดียวกัน พอมาถึงก็ถอดเสื้อผ้าและรองเท้าไว้หลังบ้าน บอกว่าเถ้าจากกองฟอนถูกลมพัดตีฟุ้งกระจายไปทั่ว และคงเกาะเสื้อผ้ามาด้วย!
ถึงจะเป็นเพื่อนรักกันขนาดไหน เมื่อตายไปอ้อมก็กลัวผีน่าดู ยิ่งมาตายอย่างสยดสยอง อ้อมเล่าว่าเพชรเป็นผีตายทั้งกลมเสียด้วยค่ะ
เธอเพิ่งรู้ตัวว่ามีเด็กอยู่ในท้องได้แค่เดือนสองเดือน และหาทางออกไม่ได้ แถมโดนคนที่เป็นพ่อเด็กผลักไสไม่ไยดี เพชรตายเพราะเคียดแค้น อัดอั้นตันใจและเสียใจแทบจะเป็นบ้าเป็นหลัง...แบบนี้วิญญาณเฮี้ยนแน่ๆ
รุ่งเช้า อ้อมเล่าให้ดิฉันฟังอย่างน่าขนลุกว่า เพชรมาเข้าฝัน...มันเป็นฝันที่ดูเป็นจริงเป็นจังจนน่าพรั่นพรึงที่สุด!
คืนนั้น หลังจากเผาศพเพชรแล้ว อ้อมรีบอาบน้ำสระผมหลายรอบ แต่เธอก็ยังไม่สบายใจ ต้องมาขอน้ำมนต์ดิฉันไปดื่ม จากนั้นเธอก็สวดมนต์เข้านอน โดยเปิดไฟดวงเล็กๆ ที่หัวเตียงไว้ เธอไม่กล้านอนท่ามกลางความมืดสนิทหรอกค่ะ
อ้อมนอนไม่หลับ เธอต้องลืมตาอยู่บ่อยๆ ในความเงียบเชียบเกือบทุกนาที ด้วยความหวาดระแวง...
และแล้ว ความสยองก็บังเกิดขึ้น เมื่อเธอลืมตาแล้วเห็นเพชรมานั่งอยู่ข้างเตียง!
ร่างเพชรดูมีเลือดมีเนื้อเหมือนคนธรรมดา มีแสงเงาจากไฟหัวเตียงด้วย อ้อมไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง...ร่างเพชรนั่งชิดแขนอ้อมเลยทีเดียว เธอก้มหน้า ผมเผ้าปรกลงมาเหมือนผ้าสีดำ หลังค้อมนิดๆคล้ายกำลังสะอื้นหน่อยๆ
อ้อมจ้องมองร่างนั้นอย่างตะลึงงัน!
ร่างที่เหมือนคนปกติอย่างมาก จนความกลัวสุดขีดค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสงสารจับใจ เพชรไม่ได้มาหลอกหลอน แต่มาหาเพราะเธอต้องการที่พึ่ง...ช่วงสุดท้ายของชีวิต เพชรไม่ได้บอกอ้อมว่าทนไม่ไหว...ไม่ได้บอกสักนิดว่ากำลังคิดสั้นจะฆ่าตัวตาย...
ความตายไม่ได้แก้ปัญหาอะไรเลย มันยิ่งแย่เข้าไปใหญ่ เพชรทำให้พ่อแม่ พี่น้องและคนที่รักเธอเสียใจ ขณะนี้วิญญาณเธอก็เสียใจอย่างแสนสาหัส แต่ไม่มีทางแก้ไขเสียแล้ว
อ้อมรับรู้ความรู้สึกของเพชรได้ทางกระแสจิต...
เพชรเงยหน้าขึ้นช้าๆ และเริ่มเปล่งเสียงสะอื้นไห้ มันดังขึ้นๆ จนโหยหวน ดังคับห้อง ดังจนอ้อมแทบขาดใจ...
เสียงไม่เหมือนคน แต่ครางยืดยาวอย่างผี และรูปร่างหน้าตาของเพชรก็เริ่มเปลี่ยนไปด้วย...จนร่างคนธรรมดาเป็นร่างศพที่อ้อมเห็นก่อนเผา คือหน้าบวม ลิ้นจุกปาก ตาปิดไม่สนิท และมีรอยเชือกรัดที่คอ!
อ้อมร้องลั่นอย่างลืมตัวว่า
"เพชร! อย่ามาหลอกฉันแบบนี้ซิ! อย่า..."
พอลืมตาขึ้นอีกครั้ง ทุกอย่างก็กลับเป็นปกติ ห้องเงียบกริบ สงบ ไม่มีร่างปีศาจ...อ้อมไม่แน่ใจว่าเพชรมาจริงหรือเธอฝันไป?
นับตั้งแต่คืนนั้น อ้อมย้ายที่นอนหมอนมุ้งไปที่ห้องป้าสุข - คนครัว จนป่านนี้ยังไม่ยอมนอนคนเดียวเลยค่ะ!
ที่มา : คอลัมน์ ขนหัวลุก โดย ใบหนาด
