นัท และ วิน เรียนอยู่ชั้น ม.6 ทั้งคู่ลงเรียน รด. และวันมะรืนนี้ก็จะต้องไปเขาชนไก่เพื่อฝึกภาคสนามเป็นเวลา 5 วัน 5 คืน
วินซึ่งติดธุระด่วนกับทางบ้าน จึงได้ทำเรื่องแจ้งขอไม่เดินทางไปพร้อมกับทุกคนในช่วงเช้า แต่จะเดินทางตามไปด้วยตนเองในช่วงเย็นแทน
เมื่อถึงวันเดินทาง รถออกเดินทางจากกองพันทหารราบที่ 11 เวลา 8 โมงเช้า และไปถึงเขาชนไก่ จังหวัดกาญจนบุรี เวลาเที่ยงกว่าๆ ซึ่งนัทและเพื่อนๆ ร่วมชั้นทั้งหมดก็ต้องจัดข้าวของ และทำการฝึกในทันที ใครที่เคยมาฝึกจะรู้ดีว่าทั้งร้อน และทั้งฝุ่นเยอะมาก เมื่อการฝึกต่างๆ ผ่านไปจนถึงช่วงทานอาหารเย็น นัทซึ่งเป็นไข้หวัดใหญ่อยู่ก่อนหน้านี้ เริ่มรู้สึกเหมือนจะเป็นลม หน้าซีด เพื่อนที่เห็นเลยไปแจ้งครูฝึก ทำให้นัทต้องถูกแยกไปพักที่ห้องพยาบาลจนกว่าอาการจะดีขึ้น
คืนนั้น.. ทุกคนกางเต๊นท์นอนในสนาม ส่วนนัทนอนที่ห้องพยาบาล โดยที่ข้างเตียงนัทคือเพื่อนจากอีกโรงเรียนหนึ่งที่ป่วยจากการฝึกเช่นกัน
เวลาประมาณ 5 ทุ่ม นัทตื่นขึ้นมาเข้าห้องน้ำข้างห้องพยาบาล ซึ่งห้องน้ำตรงนี้มีอยู่ห้องเดียว และมีคนกำลังเข้าอยู่ นัทรอสักพักประตูก็เปิดออก เป็นวินเดินออกมา นัททักทายวินที่เพิ่งเดินทางตามมาถึง และบอกว่า กูสบายเลยได้นอนเตียง วินก็หัวเราะตอบ และบอกว่า กูมาถึงซักพักแล้ว ข้างนอกนี่มืด และเงียบมากเลยว่ะ ..จากนั้นทั้งคู่ก็แยกกันไป
นัทเดินกลับมาที่เตียง เพื่อนข้างเตียงเข้ามากระซิบถามนัทว่า เมื่อกี้นายคุยอยู่กับใคร นัทบอกว่าเพื่อนสนิทเราเอง มันติดธุระเพิ่งตามมาถึง.. เพื่อนข้างเตียงนัทสีหน้าเปลี่ยนทันที ก่อนจะพูดขึ้นว่า
ทำไมเพื่อนเลือดเต็มตัวยังงั้นล่ะ
