เมื่อประมาณสองปีมาแล้ว เอ่ยชื่อรามคำแหงซอย 7 คนในละแวกนั้นเป็นขนลุกขนพองไปตามๆ กัน เพราะมีกิตติศัพท์ว่าผีดุเหลือกำลัง ไม่ว่าในซอยหรือในตึกร้างล้วนแต่มีผีสิงทั้งนั้น ลือกันว่าเฮี้ยนนักหนา ขนาดหลอกหลอนกลางวันแสกๆ ก็แล้วกันครับ
เพราะอะไร? หลอกยังไงล่ะ?
คือยังงี้ครับ ที่ซอยนั้นมีตึกร้างหลายห้อง ขึ้นชื่อว่าบ้านร้าง ตึกร้าง รวมทั้งวัดร้างน่ะ ล้วนแต่น่ากลัวทั้งนั้น จริงไหมครับ? เพราะเมื่อไม่มีคนอาศัยอยู่ พวกภูตผีปีศาจก็ฉวยโอกาสเข้าไปสิงสู่อยู่กันเฉยน่ะซี
เรื่องตึกร้างนี่มีสองแบบใหญ่ๆ น่าหวาดเสียวกันไปคนละแบบ
เช่นแบบแรกก็คือยังคงรูปตึกแถวอยู่เหมือนเดิม ไม่มีใครอยู่เลย แต่ว่าใส่กุญแจเอาไว้แน่นหนา ประตูหน้าต่างทุกบานปิดสนิท ถ้าปล่อยทิ้งไว้ไม่นานแล้วมีคนเข้ามาอยู่อาศัยตามเดิมก็แล้วไป แต่ส่วนมากน่ะมักจะปิดตายหลายๆ ปี ไม่เห็นมีใครมาอยู่เลย...ไม่เห็นแม้แต่เจ้าของจะมาไขกุญแจเข้าไปตรวจตราอะไรด้วยซ้ำ
ไม่ว่าบ้านหรือตึกแถว ห้องแถว ยิ่งไม่มีคนอยู่ยิ่งเก่าแก่ทรุดโทรมเร็วนะครับ แถมน่าสะพรึงกลัวอีกต่างหาก...เวลาเราเดินผ่านตอนกลางวัน หันไปมองยังอดนึกเสียวๆ ไม่ได้ว่า ถ้ามีหน้าต่างเปิดผางขึ้นดื้อๆ หรือได้ยินเสียงเหมือนมีคนเดินไปเดินมาเราคงขนหัวลุกน่าดู...แค่มีเสียงกระแอมกระไอดังออกมาก็สะดุ้งโหยงแล้วครับ
ตอนกลางค่ำกลางคืนยิ่งน่ากลัวหนักขึ้นไปอีก
บ้านอื่นๆ เขายังเปิดไฟสว่างจ้า บางทีก็ได้ยินเสียงพูดคุย เสียงหัวเราะดังแว่วออกมาให้อุ่นใจ แต่ตึกร้าง 2-3 ชั้นนั่นดูเปล่าเปลี่ยว ทึบทึม มองเห็นแล้วนึกถึงแต่เรื่องน่าสยดสยองทั้งเพ!
มีใครฆ่าแกงกันแล้วหมกศพไว้ในนั้นหรือเปล่า? แบบขุดหลุมฝังไว้น่ะ!
มีวิญญาณใครสิงสู่วนเวียนไปมา โดยเฉพาะที่ชั้นบน อาจจะแอบมองลงมาด้วยสายตาเร้นลับ หรือมุ่งร้ายหมายขวัญ...นับวันวิญญาณก็ยิ่งแรงหรือเฮี้ยนมากขึ้นทุกที
เวลาเดินผ่าน ถ้าเกิดได้ยินเสียงใครหัวเราะคิกคักดังแว่วออกมา มีหวังเผ่นอ้าวไม่คิดชีวิตแน่ๆ ขนาดได้ยินเสียงแมวร้องแป๊วมาจากระเบียงหรือหลังคายังเล่นเอาสะดุ้งเฮือก ใจคอแทบไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
บางทีเห็นไฟสว่างพรึ่บมาจากตึกร้างก็ร้องจ๊ากกันแล้วครับ...ไม่ว่าใครก็คิดตรงกันว่าโดนผีหลอก
ตึกร้างอีกแบบน่าจะเรียกว่าซากตึกมากกว่า! คือเจ้าของตึกรื้อทิ้งทั้งแถวราว 6-7 ห้อง แต่รื้อไม่หมดชนิดที่เหลือแต่พื้นดินว่างเปล่า พร้อมที่ปลูกสร้างตึกแถวขึ้นมาใหม่
...ยังเหลือซากอิฐปูนระเกะระกะ มีทั้งเสาโด่เด่ ผนังหักพังสูงราว 2-3 ศอก แหว่งๆ วิ่นๆ ตั้งหลายแห่ง ทั้งด้านหน้าและด้านข้าง มีเศษอิฐเศษปูนตกหล่นเกลื่อนกลาด ทิ้งไว้นานๆ จนมีหญ้าขึ้นรกครึ้ม ไม้เล็กๆ งอกงาม ตอนกลางคืนดูเปล่าเปลี่ยว น่าวังเวงใจสิ้นดี
อ๋อ! ไม่ต้องบอกก็คงเดาออกนะครับ ว่ากลายเป็นทำเลแสนวิเศษของพวกขี้ยาทั้งหลายแหล่ ตั้งแต่พวกเด็กดมกาวไปจนถึงพวกเสพยาบ้า ฉีดเฮโรอีนเข้าเส้นจนมีคนช็อกตายเพราะเสพยาเกินขนาดมาแล้ว
หนุ่มสาวบางคู่ก็คิดผิด หลบมุมเข้าไปจู๋จี๋กันในนั้น คิดว่าลับตาคนกับเหมาะเจาะที่สุด...บางคู่ต้องลงเอยด้วยผู้ชายโดนฆ่า ผู้หญิงโดนกลุ้มรุมข่มขืนแล้วฆ่าตายตามคนรักไปด้วย
ผีหลอกกลางวันแสกๆ ที่นั่นแหละครับ!
ลุงโก๋ - ภารโรงที่หอพักละแวกนั้นกำลังจะไปเข้าเวรตอนเย็น จู่ๆ ก็เห็นสาวหุ่นเซ็กซี่ เดินบิดสะโพกอยู่ข้างหน้า นุ่งยีนส์เอวต่ำลงมาเกือบถึงแก้มก้นตามแฟชั่น ทำท่าจะหลุดมิหลุดแหล่ แถมข้างบนยังสวมเสื้อยืดบางๆ เหลืองอ๋อยแนบเนื้อ เห็นขอบบราเซียร์เส้นเท่านิ้วก้อยนูนเด่น
สะโพกกลมกลึงงอนงามยั่วใจอย่างวายร้าย แถมคุณเธอยังค่อยๆ หันมามองยิ้มๆ ในท่าเอี้ยวตัวอีกต่างหาก เห็นหน้าอกหน้าใจพุ่งโชนปานภูเขาเลากาโน่นแน่ะ
ทอดสะพานคอนกรีตเสริมเหล็กชัดๆ รายการนี้น่ะ!
ลุงโก๋ลืมแก่ลืมตาย ยอมรับว่าเลือดลมของชายวัยสี่สิบเศษฉีดซ่าน แล่นซู่ซ่าไปทั้งตัว หน้าตางี้ร้อนผะผ่าวเหมือนไปตากแดดมาทั้งวัน..ลืมเลือนไปหมดว่ากำลังจะไปเข้าเวรที่หอพักข้างหน้า
ทันใดนั้น สาวสวยหุ่นเซ็กซี่ คุณเธอเลี้ยวขวับเข้าไปในซากตึกเงียบเชียบ แถมทิ้งหางตามาให้อีกฉับ...เท่านั้นลุงโก๋ก็ลืมแก่ลืมตาย รีบเลี้ยวตามทันที...ก่อนจะยืนตะลึงจังงัง
ขยะสารพัดชนิดเกลื่อนกลาด กลิ่นอับๆ สาบสางอวลกรุ่น กลิ่นฉี่กลิ่นเหม็นเปรี้ยวคละคลุ้งเตะจมูก แต่ยังมองไม่เห็นสาวเซ็กซี่ที่เพิ่งก้าวเข้ามาหยกๆ สรรพสิ่งดูเงียบเชียบ แม้แต่เสียงรถราแล่นคึ่กๆ ก็ราวจะห่างไปไกลลิบ
"แป๊ว.." จู่ๆ เสียงแมวร้องอยู่ตรงหน้า เล่นเอาหนุ่มใหญ่สะดุ้งโหยง เงย หน้าขึ้นเห็นแมวดำปลอดตัวเขื่อง นัยน์ตาเหลืองจ้ายืนอยู่บนผนังหักพังเป็นอิฐสีแดงๆ กำลังจ้องเขม็ง ลิ้นสีแดงแจ๋แลบเข้าแลบออกระหว่างเขี้ยวขาววับ ทำให้ลุงโก๋ถอยหลังช้าๆ อย่างไม่รู้ตัว
เสียงแมวร้องขึ้นอีก...นรกเป็นพยาน! คราวนี้กลายเป็นสาวหุ่นเซ็กซี่ที่ยืนเด่นอยู่แทนที่ ใบหน้าแสนสวยเปรอะเลือดกำลังยิ้มหวาน กวักมือเรียกช้าๆ บอกว่ามาซี่...
โลกทั้งโลกแตกเป็นเสี่ยงๆ ลุงโก๋ร้องจ้าสุดเสียง เผ่นอ้าวไม่คิดชีวิตออกมาชนผู้คนที่เดินขวักไขว่อยู่ข้างถนน ก่อนจะสลบคาที่...บรื๋ออออ ขนหัวลุกน่ะซีครับ!
เพราะอะไร? หลอกยังไงล่ะ?
คือยังงี้ครับ ที่ซอยนั้นมีตึกร้างหลายห้อง ขึ้นชื่อว่าบ้านร้าง ตึกร้าง รวมทั้งวัดร้างน่ะ ล้วนแต่น่ากลัวทั้งนั้น จริงไหมครับ? เพราะเมื่อไม่มีคนอาศัยอยู่ พวกภูตผีปีศาจก็ฉวยโอกาสเข้าไปสิงสู่อยู่กันเฉยน่ะซี
เรื่องตึกร้างนี่มีสองแบบใหญ่ๆ น่าหวาดเสียวกันไปคนละแบบ
เช่นแบบแรกก็คือยังคงรูปตึกแถวอยู่เหมือนเดิม ไม่มีใครอยู่เลย แต่ว่าใส่กุญแจเอาไว้แน่นหนา ประตูหน้าต่างทุกบานปิดสนิท ถ้าปล่อยทิ้งไว้ไม่นานแล้วมีคนเข้ามาอยู่อาศัยตามเดิมก็แล้วไป แต่ส่วนมากน่ะมักจะปิดตายหลายๆ ปี ไม่เห็นมีใครมาอยู่เลย...ไม่เห็นแม้แต่เจ้าของจะมาไขกุญแจเข้าไปตรวจตราอะไรด้วยซ้ำ
ไม่ว่าบ้านหรือตึกแถว ห้องแถว ยิ่งไม่มีคนอยู่ยิ่งเก่าแก่ทรุดโทรมเร็วนะครับ แถมน่าสะพรึงกลัวอีกต่างหาก...เวลาเราเดินผ่านตอนกลางวัน หันไปมองยังอดนึกเสียวๆ ไม่ได้ว่า ถ้ามีหน้าต่างเปิดผางขึ้นดื้อๆ หรือได้ยินเสียงเหมือนมีคนเดินไปเดินมาเราคงขนหัวลุกน่าดู...แค่มีเสียงกระแอมกระไอดังออกมาก็สะดุ้งโหยงแล้วครับ
ตอนกลางค่ำกลางคืนยิ่งน่ากลัวหนักขึ้นไปอีก
บ้านอื่นๆ เขายังเปิดไฟสว่างจ้า บางทีก็ได้ยินเสียงพูดคุย เสียงหัวเราะดังแว่วออกมาให้อุ่นใจ แต่ตึกร้าง 2-3 ชั้นนั่นดูเปล่าเปลี่ยว ทึบทึม มองเห็นแล้วนึกถึงแต่เรื่องน่าสยดสยองทั้งเพ!
มีใครฆ่าแกงกันแล้วหมกศพไว้ในนั้นหรือเปล่า? แบบขุดหลุมฝังไว้น่ะ!
มีวิญญาณใครสิงสู่วนเวียนไปมา โดยเฉพาะที่ชั้นบน อาจจะแอบมองลงมาด้วยสายตาเร้นลับ หรือมุ่งร้ายหมายขวัญ...นับวันวิญญาณก็ยิ่งแรงหรือเฮี้ยนมากขึ้นทุกที
เวลาเดินผ่าน ถ้าเกิดได้ยินเสียงใครหัวเราะคิกคักดังแว่วออกมา มีหวังเผ่นอ้าวไม่คิดชีวิตแน่ๆ ขนาดได้ยินเสียงแมวร้องแป๊วมาจากระเบียงหรือหลังคายังเล่นเอาสะดุ้งเฮือก ใจคอแทบไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
บางทีเห็นไฟสว่างพรึ่บมาจากตึกร้างก็ร้องจ๊ากกันแล้วครับ...ไม่ว่าใครก็คิดตรงกันว่าโดนผีหลอก
ตึกร้างอีกแบบน่าจะเรียกว่าซากตึกมากกว่า! คือเจ้าของตึกรื้อทิ้งทั้งแถวราว 6-7 ห้อง แต่รื้อไม่หมดชนิดที่เหลือแต่พื้นดินว่างเปล่า พร้อมที่ปลูกสร้างตึกแถวขึ้นมาใหม่
...ยังเหลือซากอิฐปูนระเกะระกะ มีทั้งเสาโด่เด่ ผนังหักพังสูงราว 2-3 ศอก แหว่งๆ วิ่นๆ ตั้งหลายแห่ง ทั้งด้านหน้าและด้านข้าง มีเศษอิฐเศษปูนตกหล่นเกลื่อนกลาด ทิ้งไว้นานๆ จนมีหญ้าขึ้นรกครึ้ม ไม้เล็กๆ งอกงาม ตอนกลางคืนดูเปล่าเปลี่ยว น่าวังเวงใจสิ้นดี
อ๋อ! ไม่ต้องบอกก็คงเดาออกนะครับ ว่ากลายเป็นทำเลแสนวิเศษของพวกขี้ยาทั้งหลายแหล่ ตั้งแต่พวกเด็กดมกาวไปจนถึงพวกเสพยาบ้า ฉีดเฮโรอีนเข้าเส้นจนมีคนช็อกตายเพราะเสพยาเกินขนาดมาแล้ว
หนุ่มสาวบางคู่ก็คิดผิด หลบมุมเข้าไปจู๋จี๋กันในนั้น คิดว่าลับตาคนกับเหมาะเจาะที่สุด...บางคู่ต้องลงเอยด้วยผู้ชายโดนฆ่า ผู้หญิงโดนกลุ้มรุมข่มขืนแล้วฆ่าตายตามคนรักไปด้วย
ผีหลอกกลางวันแสกๆ ที่นั่นแหละครับ!
ลุงโก๋ - ภารโรงที่หอพักละแวกนั้นกำลังจะไปเข้าเวรตอนเย็น จู่ๆ ก็เห็นสาวหุ่นเซ็กซี่ เดินบิดสะโพกอยู่ข้างหน้า นุ่งยีนส์เอวต่ำลงมาเกือบถึงแก้มก้นตามแฟชั่น ทำท่าจะหลุดมิหลุดแหล่ แถมข้างบนยังสวมเสื้อยืดบางๆ เหลืองอ๋อยแนบเนื้อ เห็นขอบบราเซียร์เส้นเท่านิ้วก้อยนูนเด่น
สะโพกกลมกลึงงอนงามยั่วใจอย่างวายร้าย แถมคุณเธอยังค่อยๆ หันมามองยิ้มๆ ในท่าเอี้ยวตัวอีกต่างหาก เห็นหน้าอกหน้าใจพุ่งโชนปานภูเขาเลากาโน่นแน่ะ
ทอดสะพานคอนกรีตเสริมเหล็กชัดๆ รายการนี้น่ะ!
ลุงโก๋ลืมแก่ลืมตาย ยอมรับว่าเลือดลมของชายวัยสี่สิบเศษฉีดซ่าน แล่นซู่ซ่าไปทั้งตัว หน้าตางี้ร้อนผะผ่าวเหมือนไปตากแดดมาทั้งวัน..ลืมเลือนไปหมดว่ากำลังจะไปเข้าเวรที่หอพักข้างหน้า
ทันใดนั้น สาวสวยหุ่นเซ็กซี่ คุณเธอเลี้ยวขวับเข้าไปในซากตึกเงียบเชียบ แถมทิ้งหางตามาให้อีกฉับ...เท่านั้นลุงโก๋ก็ลืมแก่ลืมตาย รีบเลี้ยวตามทันที...ก่อนจะยืนตะลึงจังงัง
ขยะสารพัดชนิดเกลื่อนกลาด กลิ่นอับๆ สาบสางอวลกรุ่น กลิ่นฉี่กลิ่นเหม็นเปรี้ยวคละคลุ้งเตะจมูก แต่ยังมองไม่เห็นสาวเซ็กซี่ที่เพิ่งก้าวเข้ามาหยกๆ สรรพสิ่งดูเงียบเชียบ แม้แต่เสียงรถราแล่นคึ่กๆ ก็ราวจะห่างไปไกลลิบ
"แป๊ว.." จู่ๆ เสียงแมวร้องอยู่ตรงหน้า เล่นเอาหนุ่มใหญ่สะดุ้งโหยง เงย หน้าขึ้นเห็นแมวดำปลอดตัวเขื่อง นัยน์ตาเหลืองจ้ายืนอยู่บนผนังหักพังเป็นอิฐสีแดงๆ กำลังจ้องเขม็ง ลิ้นสีแดงแจ๋แลบเข้าแลบออกระหว่างเขี้ยวขาววับ ทำให้ลุงโก๋ถอยหลังช้าๆ อย่างไม่รู้ตัว
เสียงแมวร้องขึ้นอีก...นรกเป็นพยาน! คราวนี้กลายเป็นสาวหุ่นเซ็กซี่ที่ยืนเด่นอยู่แทนที่ ใบหน้าแสนสวยเปรอะเลือดกำลังยิ้มหวาน กวักมือเรียกช้าๆ บอกว่ามาซี่...
โลกทั้งโลกแตกเป็นเสี่ยงๆ ลุงโก๋ร้องจ้าสุดเสียง เผ่นอ้าวไม่คิดชีวิตออกมาชนผู้คนที่เดินขวักไขว่อยู่ข้างถนน ก่อนจะสลบคาที่...บรื๋ออออ ขนหัวลุกน่ะซีครับ!
