"ฝน" กับ "ต้น" เป็นเพื่อนเรียนห้องเดียวกันมาหลายปี แต่ไม่ได้สนอกสนใจกันมากนัก จนมาถึงปีสุดท้ายที่ทั้งคู่อยู่ ม.6 จึงได้มาสนิทสนมเป็นเพื่อนกัน พอถึงวันจบการศึกษาที่โรงเรียนก็จัดงานจบการศึกษาให้ โดยงานถูกกำหนดให้จัดขึ้น 10 วัน หลังวันสอบวันสุดท้าย พอถึงวันงานฝนก็มาร่วมงานและเจอกับต้น จนกระทั่งใกล้เวลางานเลิกและเริ่มดึกมากแล้ว ต้นจึงถามฝนว่า
"วันนี้กลับบ้านยังไงเหรอ?"
"ไม่รู้เหมือนกัน คงนั่งแท็กซี่มั้ง ไม่ได้เอารถมา" ฝน ตอบ
"ไม่ดีหรอก ประเดี๋ยวเราไปส่ง มีหลายคนไปด้วยกัน เราส่งฝนคนสุดท้ายละกันนะ" ต้น บอก
"ได้จ๊ะ ไม่มีปัญหา"
หลังจากที่ส่งเพื่อนทุกคนหมดแล้ว ก็เหลือ ฝน กับ ต้น อยู่ 2 คน ต้นเองก็ไม่เคยมาส่งฝนที่บ้านมาก่อน เพราะปกติฝนจะมีคนมารับหรือไม่ก็ขับรถมาเอง ฝนเป็นคนบอกทางตลอดพอมาถึงทางแยกฝนก็ชี้ให้ต้นดูรถคันหนึ่งที่หงายท้องอยู่ข้างทาง
"โน่นไงรถเรา หงายอยู่โน่นแนะ เมื่อวานขับรถคว่ำ ดูสิยังไม่มีใครสนใจเลย" ฝน บอก
"โชคดีมากเลยนะที่เธอไม่เป็นอะไร" ต้น พูดอย่างแปลกใจ
"อืม...เดี๋ยว ต้น จอดตรงนี้แหละ ทางข้างหน้าไม่ค่อยดี เดี๋ยวเราเดินเข้าไปดีกว่า อีกนิดเดียวก็ถึงบ้านแล้ว" ฝน บอก
"ก็ได้" ต้น จอดรถข้างทาง
ฝนลงจากรถแล้วเดินหายไปในความมืด ฝ่ายต้นนึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้เบอร์โทรศัพท์ของฝนเลย จะได้โทรฯไปเช็คว่าถึงบ้านดีหรือเปล่า ต้นจึงขับรถตามไป แต่กลับไม่เห็นฝน และไม่เห็นบ้านคนแถวนั้นด้วย ต้นตัดสินใจขับรถกลับมาทางเดิม ขณะขับรถต้นคิดทบทวนเหตุการณ์เมื่อสักครู่ เมื่อรถของต้นแล่นผ่านรถของฝนที่หงายอยู่ข้างทาง ต้นตัดสินใจจอดรถและลงไปดู จึงได้เห็นว่า
"ฝน นอนตายติดอยู่ในซากรถนั่นเอง"
